Mensen uit het verleden

Een meisje van 17 vertelt

Dit is een artikel over de woelige puberjaren van meisjes van 17. Het artikel komt uit het tijdschrift panorama van 1974. Je krijgt wel een beeld van hoe meisjes van 17 in elkaar zaten en het zou wel interessant zijn om een vergelijkbaar interview/beschrijving van een meisje van 17 van tegenwoordig weer te geven. De inhoud is minder controversieel dan men zou denken.

Als je graag in oude tijdschriften snuffelt, en artikels zoals dit over meisjes van 17 leest, bezoek ons op onze website, en klik op het icoontje.

meisjes van 17
meisjes van 17 een dagboek
een meisje van 17 vertelt
adolescentie puberteit

Vervolg …
Het beleven van deze periode zal voor jongeren in gelijk welk periode van de evolutie van de mensheid gekenmerkt worden door het adjectief woelig. Al kan zich niet van de indruk ontdoen dat de veranderlijkheid van onze maatschappij zowel op moreel als op technisch vlak aan een zodanige snelheid gaat dat het er voor meisjes van 17 niet gemakkelijker op maakt.
De lichamelijke en geestelijke veranderingen die in puberteit plaatsvinden, zijn voor een kind vaak behoorlijk verwarrend, al hoeft dat niet altijd problematisch te zijn. Het ontstaan van duidelijke geslachtskenmerken en de bijbehorende seksuele gevoelens, de eerste echte verliefdheden en de overgang van de veilige kinderwereld naar de wereld van de volwassene, leiden vaak tot onrust bij jongeren.
Onbekendheid met seksuele gevoelens en nog steeds vaak negatieve kijk op masturbatie kan leiden tot schaamte of zelfs schuldgevoel bij jongeren. Ze weten zich soms nauwelijks raad met hun eigen lichaam en durven er niet goed over te praten. Goede seksuele voorlichting en acceptatie door ouders en verzorgers kan veel problemen voorkomen.
Alle nieuwe dingen in het leven van een puber leiden er soms toe dat hij niet goed meer weet wie hij eigenlijk is, wat zijn identiteit is. Zo’n identiteitscrisis kan ernstige verlegenheid, sombere ideeën over de toekomst en lastig gedrag tot gevolg hebben. Vaak houden kinderen op de puberleeftijd koppig vast aan een bepaalde manier van doen, omdat ze daaraan, te midden van alle nieuwe dingen, nog enig houvast hebben. Zulke koppigheid is dan ook veelal een gevolg van angst voor al het nieuwe. De identiteitscrisis kan ook maken dat pubers zich sterk gaan identificeren met een idool (popsterren of succesvolle voetballers), en dat idool gaan imiteren. Op die manier lenen ze, meestal tijdelijk, de identiteit van hun idool en vinden ze vaak ook aansluiting bij de groep leeftijdsgenoten die hetzelfde idool aanhangt.
Verliefdheid kan het gevoelsleven van een jongere behoorlijk in de war schoppen en al helemaal als er sprake is van een onbeantwoorde verliefdheid. Als je al een matig gevoel van eigenwaarde hebt als gevolg van de dingen die hierboven beschreven staan, komt een afwijzing extra hard aan. Dat gevoel kan nog jarenlang een rol blijven spelen bij de houding tegenover iemand die je leuk vindt.
In de adolescentie is de identiteitscrisis in veel gevallen voorbij en maakt de jongere plannen voor de toekomst. Het kiezen van werk en een partner hoort daarbij. Voor veel jongeren blijkt het lastig om meteen de juiste beroeps- of opleidingskeuze te maken. Ze weten nog niet wat ze willen, vanwege de korte tijd waarin zo’n keuze gemaakt moet worden en door de vele mogelijkheden.